سید حسن نصرالله؛ رهبر مقاومت و دبیرکل حزب‌الله لبنان

سید حسن نصرالله در سال ۱۳۳۹ هجری شمسی (۱۹۶۰ میلادی) در خانواده‌ای مذهبی در محله «برج حمود» بیروت به دنیا آمد. پس از تحصیلات ابتدایی، به دلیل علاقه به علوم دینی، راهی حوزه علمیه شد و مدتی در نجف اشرف و سپس در قم تحصیل کرد. او در همان دوران نوجوانی جذب فعالیت‌های انقلابی شد و با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، بیش از پیش به اندیشه‌های امام خمینی (ره) گرایش پیدا کرد.

آغاز مبارزه و ورود به حزب‌الله

نصرالله در اوایل دهه ۱۹۸۰ به جمع مبارزان لبنانی علیه اشغالگری رژیم صهیونیستی پیوست. پس از تأسیس حزب‌الله لبنان، او به‌عنوان یکی از نیروهای مؤثر به این جنبش ملحق شد و به‌سرعت به رده‌های بالای فرماندهی رسید.

دبیرکلی حزب‌الله

پس از شهادت سید عباس موسوی، دبیرکل وقت حزب‌الله، در حمله بالگردهای اسرائیل در فوریه ۱۹۹۲، سید حسن نصرالله با اجماع شورای حزب‌الله به‌عنوان دبیرکل جدید انتخاب شد. او از آن زمان تا لحظه شهادت، نزدیک به ۳۲ سال رهبری این جنبش را برعهده داشت و طولانی‌ترین دوره دبیرکلی در تاریخ حزب‌الله را رقم زد.

مهم‌ترین اقدامات و دستاوردها

1-تقویت ساختار نظامی حزب‌الله: در دوران رهبری نصرالله، حزب‌الله از یک گروه چریکی به یک نیروی نظامی سازمان‌یافته و قدرتمند با توان موشکی و پهپادی گسترده تبدیل شد.

2-آزادسازی جنوب لبنان (۲۰۰۰): تحت رهبری او، حزب‌الله موفق شد ارتش اسرائیل را پس از ۱۸ سال اشغال از جنوب لبنان بیرون براند. این پیروزی تاریخی به نصرالله لقب «قهرمان مقاومت» بخشید.

3-جنگ ۳۳ روزه (۲۰۰۶): حزب‌الله به رهبری نصرالله توانست در برابر حمله گسترده اسرائیل ایستادگی کند و این جنگ با شکست اهداف تل‌آویو پایان یافت.

4-حمایت از مقاومت فلسطین: نصرالله همواره پشتیبان گروه‌های مقاومت فلسطینی بود و حزب‌الله در دوره او به بازوی اصلی حمایت از آرمان فلسطین تبدیل شد.

5-نقش سیاسی در لبنان: تحت رهبری نصرالله، حزب‌الله از یک نیروی نظامی صرف، به بازیگری تأثیرگذار در صحنه سیاسی لبنان تبدیل شد و در پارلمان و دولت نقش فعال ایفا کرد.

6-مدیریت بحران‌های منطقه‌ای: نصرالله در بحران سوریه، از دولت دمشق حمایت کرد و با اعزام نیروهای حزب‌الله به جنگ علیه گروه‌های تکفیری، مانع سقوط سوریه و گسترش تروریسم به لبنان شد.

شخصیت و جایگاه

سید حسن نصرالله به دلیل شجاعت، صداقت و صراحت در سخنرانی‌ها، محبوبیت گسترده‌ای در لبنان و جهان اسلام داشت. او همواره در پیام‌ها و سخنرانی‌های خود بر ایستادگی در برابر ظلم، وحدت مسلمانان و مقاومت در برابر اشغالگران تأکید می‌کرد.

شهادت

سرانجام در تاریخ ۶ مهر ۱۴۰۳ (۲۷ سپتامبر ۲۰۲۴) در حمله هوایی رژیم صهیونیستی به منطقه ضاحیه جنوبی بیروت به شهادت رسید. شهادت او نقطه عطفی در تاریخ مقاومت لبنان و منطقه بود و موجی از واکنش‌ها و مراسم‌های بزرگداشت در جهان به‌دنبال داشت.